ECZANELERİNİN ve ÇALIŞANLARININ BİLİNMEYEN DÜNYASI
Hepimizin yolu sık sık eczaneye düşer. Kimi zaman bir ağrı kesici almak için, kimi zaman bir tavsiye duymak için. Ancak o tezgâhın ardında duran eczacıların ve çalışanların dünyasını pek azımız bilir. Onlar sadece bizlere ilaç veren kişiler değil, sağlık sisteminin en ulaşılabilir ve güvenilir halkasıdır.
Bugün eczacılar, hem kamu hizmeti sunup hem de özel işletme sorumluluğunu taşımak zorunda kalan bir meslek grubudur. Artan kira, vergi, personel giderleri, düşük kârlı ilaç fiyatları ve sık değişen mevzuatlar onları her geçen gün daha da zorluyor. Özellikle ilaç tedarikinde yaşanan sıkıntılar, eczacıları çoğu zaman haksız yere vatandaşla karşı karşıya getiriyor. İlaç yoksa suçlu olarak eczacı görülüyor ama sorunun kaynağı genellikle üretim ya da dağıtım zincirindeki aksaklıklardır.
Eczane çalışanları da bu yükün sessiz kahramanlarıdır. Uzun mesai saatleri, yüksek stres, düşük ücretler. Buna rağmen her biri, “hastaya bir nebze faydam olsun” diyerek işini özveriyle yapmaktadır.
Halk genel olarak eczanelerden memnun. Çünkü eczaneler kolay ulaşılabilir, güven veren, samimi yerlerdir. Vatandaş çoğu zaman doktora gitmeden önce eczacıya danışır. Bu da eczacılığın sadece ilaç satışı değil, aynı zamanda bir “sağlık rehberliği” mesleği olduğunu gösterir.
Dünyada eczacılık sistemi ülkeden ülkeye farklıdır. İngiltere’de eczacılar reçetesiz bazı tedavi önerileri sunabilirken, Almanya’da daha yüksek kâr marjlarıyla çalışırlar. ABD’de eczacılar aşı uygulayabilir ve reçete yenileyebilir. Türkiye’de ise eczacılar, yetki bakımından bu kadar geniş alanda hareket edemeseler de, halka en yakın sağlık danışmanı konumundadır. Fakat ekonomik ve idari destek eksikliği, bu önemli hizmetin sürdürülebilirliğini tehdit ediyor.
Günümüzde eczacılar ve eczane çalışanları sağlık sisteminin görünmeyen kahramanlarıdır. Onların emeği, bilgi birikimi ve sabrı olmadan toplum sağlığı eksik kalır. Bu nedenle, eczaneler sadece ilaç alınan yerler değil, toplumun sağlık güvenliğini ayakta tutan kurumlar olarak görülmelidir. Çünkü mahallenin köşesindeki o tanıdık eczane, aslında hepimizin ortak yaşam damarlarından biridir. Bize hizmet eden bu kişilere değer vermemiz gerekliliğini de hatırlatmak isterim.
YORUMLAR