NİSAN YAGMURLARI

NİSAN YAGMURLARI

Sevgi Ayyıldız Vurgun

Ahh bu nisan yağmurları Kimbilir, hangi sevdasinin ardından ıslaniyor? Sırılsıklam bir yazgı yazılmış alnına kanatilircasina. Ne yanı başındaki tutarsız mart sordu derdini, Ne de uçarı mayıs. Sıkıştırılmış umursamazlıklar ardına; Unutulmuş, tekme tokat yermişcesine. Öylesine hüzünlü,öylesine hırçın, öylesine yalnız ve lal.., Bereket bilip kaç adem oğlu minnet kalıyor sana? Kaç aşık sarılıyor sevdiğine, Senin hüznünü fırsat bilip, Hevesli öpüşmelerin sonrasında? Börtü böcek tüm hayvanat nida ediyor, Biz beşerlerin aksine, Seni rahmet diye yagdirana. Şimdi çıksam karşına, En fazla ciğerimi yakan sigarami ıslatirsin. Senin hüznün en fazla saclarima karışır, Kipriklerimden damlar, Dudaklarimin bükülmünde kaybolur. Deli derler belki de; sana sarilislarima. Oysa ki; delirmelerimin ıslakligini gömdüm yastığıma, Yüz karası gibi saklandığım gecelerde. Ben; her mevsim Nisan' ım, Her daim yağmurlu ve sırılsıklam. Görseydin bende ki cemre düşmemiş soğuk iklimleri; Kurakligi giyinecektin Sulu gözlerinden utanıp. Şimdi mevsimlerden sen, Ve bereket yağıyor topraklara. Yüreğimde ki filizlenmemis umutlara degdir ellerini, Islat beni. Sonrası kısır döngü zaten. Yine yaz,yine kış ve yine bana aynı coğrafya...