Nərmin və üc nöqtə...!!!
Nərmin,Sən o gün evdən cixanda, məktəb cantasina bir xeyli baxdin. Qələmi ,dəftəri götürdün. Masada oturdun .Balaca dünyanla yaşamaq, yazmaq istədin.Bir xeylin qələmə, dəftərəbaxdin və üc nöqtə qoydun .Gəlib bu üc noqtədən bir cöz yazacam deyə, duşündün.Evin güncündən seni izləyən, sesiz qalmiş gəlinciyə yaxinlaşdin qucaqladin öpdün və dedin .Mən gələnə qədər yatma səni özüm yatizdiracam. Evdən cixdin. Cixdin, yol boyu günəş səni muşahidə edirdi.Qardi hər tərəf.Coxdan günəş cixmirdi.Eynində ki,narinci rəngində gödəkcənə baxdin: –Istidi yaman, cixarim bunu –Deyə düşündün. Ama üşüdün, cixarmadin. Başini qaldirib günəşə baxdin və söylədin :- Sən yoxdun coxdan, xeyirdi, cixmisan bu gün.?!..Günəşin şəfəqləri , sənin üzünə ciləndi .Və sənə nəsə işarə etdi , elə bil. Sən Nərmin şiltaqliqla gülümsədin və gözlərini yumdun :-Aa, gözümü yandirdin .- Deyərək dodaqalti zümzümə etdin və hər zaman söylədiyin seri dəyişik ,oxumaga başladin:
- Qonşuya gedən bir uşaq,
- Cixdi buz ustə qocaq
-Yixildi birdən -birə
-Duşdü üz-üstə yerə. –Gedim, tez dönüm evə, yazimi yazim, dərslərimi hazirlayim.Cox Işim var, cox.Sonra gelinciyimi yatizdirim.Düşünə -düşünə gedirdin Nərmin.Güzəl şeylər düşünürdün.Birdən günəş batdi .Hər təlrəfi ,zülmət bürüdü .Masanin üzərindəki qələm və aciq buraxdigin dəftər, üc nöqtə ,evin güncündə yolunu gözləyən gəlinciyin göz önünə gəldi. Ətrafda baş verənləri , anlaya bilmirdin.Sənə bu mənzərə telivizorda atanin səni izləməyə buraxmadigi, qorxulu filimləri xatirlatdi.Ama indi yaninda nə atan, nə anan vardi.Və sən tam o qorxulu filimin ,icində idin.İndi sənə hec kəs baxma , demirdi.Düz bu filimi 48 gün ,izlədin.Ata hardasan dedin, anani səslədin, yetər dedin .Səsini eşidən, duyan olmadi.Bu qorxulu , vahiməli filimi 48 gün, izlədin yaşadin .Bu 48 seryali bir filimin, baş qəhramani sən oldunNərmin.Sənə aid olmayan bir oyunun, oyuncusu oldun.”Səni axtariram”da, sənin axtarişina cixdilar.Burdayam,burdayam deyə səslədin.Səsini eşidən ,duyan belə olmadi.Sən büyüklərin , qordugu oyuna tüş, gəldin.Ruhun cismində qərar tutmadi,göylərə cekildi .Beləcə sən artiq göylərdə idin .Səndən yadigar evin güncündə hələdə sənin yolunu gözləyən gəlinciyin, masanin üzərində dəftər, qələm və üc nöqtə qaldi...Sənin yadigarin üc nöqtə..hec vaxt söz tapib ,cümələ qura bilməyəcəyimiz, üc nöqtə...
Sonu -fevral