Nərmin və üc nöqtə...!!!

Nərmin və üc nöqtə...!!!



Nərmin,Sən o gün evdən cixanda, məktəb  cantasina bir xeyli baxdin. Qələmi ,dəftəri  götürdün. Masada oturdun .Balaca dünyanla yaşamaq,   yazmaq istədin.Bir xeylin qələmə, dəftərəbaxdin  və  üc nöqtə qoydun .Gəlib  bu üc noqtədən bir cöz  yazacam deyə, duşündün.Evin güncündən seni izləyən, sesiz qalmiş gəlinciyə yaxinlaşdin qucaqladin öpdün  və dedin .Mən gələnə qədər yatma səni özüm yatizdiracam. Evdən cixdin. Cixdin,  yol boyu günəş  səni muşahidə  edirdi.Qardi hər tərəf.Coxdan günəş cixmirdi.Eynində ki,narinci rəngində gödəkcənə baxdin: –Istidi yaman, cixarim bunu –Deyə düşündün. Ama üşüdün, cixarmadin. Başini qaldirib günəşə baxdin və söylədin :- Sən  yoxdun  coxdan,  xeyirdi, cixmisan bu gün.?!..Günəşin  şəfəqləri , sənin üzünə ciləndi .Və sənə nəsə işarə etdi , elə bil. Sən Nərmin şiltaqliqla gülümsədin  və  gözlərini yumdun :-Aa,  gözümü yandirdin .- Deyərək  dodaqalti zümzümə etdin və hər zaman söylədiyin seri  dəyişik ,oxumaga başladin:

-  Qonşuya gedən bir uşaq,

- Cixdi buz  ustə  qocaq

-Yixildi birdən -birə

 -Duşdü  üz-üstə yerə. –Gedim, tez dönüm evə, yazimi yazim, dərslərimi hazirlayim.Cox Işim var, cox.Sonra  gelinciyimi yatizdirim.Düşünə -düşünə gedirdin Nərmin.Güzəl şeylər düşünürdün.Birdən  günəş  batdi .Hər təlrəfi ,zülmət bürüdü .Masanin üzərindəki qələm  və   aciq buraxdigin  dəftər,  üc nöqtə ,evin güncündə  yolunu gözləyən  gəlinciyin göz önünə gəldi. Ətrafda baş   verənləri , anlaya bilmirdin.Sənə bu mənzərə  telivizorda atanin  səni izləməyə  buraxmadigi, qorxulu  filimləri  xatirlatdi.Ama indi yaninda nə atan, nə anan vardi.Və sən tam o qorxulu filimin ,icində idin.İndi sənə hec kəs baxma , demirdi.Düz bu filimi  48 gün ,izlədin.Ata  hardasan dedin, anani səslədin, yetər dedin .Səsini eşidən, duyan olmadi.Bu qorxulu , vahiməli  filimi 48 gün, izlədin yaşadin .Bu  48  seryali bir  filimin, baş qəhramani sən oldunNərmin.Sənə aid olmayan bir oyunun, oyuncusu oldun.”Səni axtariram”da,  sənin axtarişina cixdilar.Burdayam,burdayam deyə səslədin.Səsini eşidən ,duyan belə olmadi.Sən büyüklərin ,  qordugu oyuna tüş, gəldin.Ruhun cismində qərar tutmadi,göylərə cekildi .Beləcə  sən artiq göylərdə  idin .Səndən yadigar evin güncündə  hələdə sənin yolunu  gözləyən gəlinciyin,  masanin üzərində  dəftər, qələm   və üc nöqtə qaldi...Sənin yadigarin üc nöqtə..hec vaxt söz tapib ,cümələ qura bilməyəcəyimiz,  üc nöqtə...

Sonu -fevral